nc เจเคติดยา (Chapter 14)

-STORY-

       

       หลังจากข้อความสุดท้ายของเขาถูกใครอีกคนอ่านเรียบร้อยแล้วยุนกิจึงรีบกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ คว้ากุญแจรถและรีบออกจากบ้านทันทีโดยที่ปากก็ยังไม่วายตะโกนบอกให้น้องชายสุดที่รักได้รับรู้ว่าคืนนี้เขาอาจจะไม่ได้กลับมานอนบ้าน

       มาถึงคอนโดของเจ้าเด็กตัวโตภายในเวลาไม่ถึงสิบห้านาที ก็แหม่…เหยียบมาร้อยกว่าตลอดระยะทาง แอบกังวลถึงใบสั่งที่อาจจะตามมาภายหลังเหมือนกันแต่ช่างหัวเรื่องนั้นมันก่อนเพราะตอนนี้เขามีเรื่องให้กังวลหนักยิ่งกว่าใบสั่งงี่เง่าอะไรนั่นเสียอีก เสียบคีการ์ดที่เขาไปขอมาจากคนดูแลคอนโดลงไปในเบ้าเสียบอย่างรีบร้อนก่อนจะกระชากประตูไม้เนื้อดีออกอย่างไม่ออมแรง ขาเรียวก้าวฉับๆเข้าไปในห้องแต่กลับพบเพียงความว่างเปล่าไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตใดๆจะมีก็แต่ซองยานรกที่วางกระจัดกระจายอยู่บนโต๊ะทรงเตี้ยหน้าโทรทัศน์นั่นแหละที่ขยับไปมาตามแรงลมที่มาจากเครื่องปรับอากาศตัวใหญ่

“จองกุกมึงอยู่ไหน” เอ่ยออกไปเสียงดังพอสมควรพร้อมกับการเดินเข้าออกห้องต่างๆเพื่อตามหาเจ้าของคอนโด

“พี่…ยุนกิ ผมอยู่ อึก ในห้องน้ำ”

เมื่อรับรู้ว่าเป้าหมายที่ตามหานั้นอยู่ไหนคนตัวขาวก็รีบบึ่งไปยังสถานที่นั้นทันที สภาพของจองกุกตอนนี้บอกได้คำเดียวเลยว่าแย่ จองกุกอยู่ในสภาพที่เปียกโชกจากสายน้ำที่ไหลรินลงมาจากฝักบัวเหนือหัวด้วยชุดเสื้อยืดสีดำธรรมกากับกางเกงยีนส์ขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อย มือทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมากอดเข่าเอาไว้แน่นไหนจะริมฝีปากที่ถูกเม้มเข้าหากันเพื่อระงับอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านนั่นอีก

บอกเลยว่าเป็นสถานการณ์ที่โคตรจะตึงเครียด

“มึงเป็นยังไงบ้าง”

“มะ ไม่ดีเลยพี่”

“…..”

“มันขยายขึ้นเรื่อยๆเลย ทำไปจะสิบรอบแล้ว”

“…..”

“ผม ตะ…ต้องทำยังไงมัน ถะ ถึงจะหาย”

“…..”

“พี่ยุนกิ!”

“มึงคงต้องหาคู่นอนสักคน”

“…..”

“กูจะยอมเป็นให้คืนนึงละกัน”

จบประโยคชวนอึ้งมือขาวซีดก็ยกขึ้นตะปบใบหน้าหล่อเหลาของจองกุกทันทีพร้อมกับมอบจุมพิตแสนหวานให้ตามไปติดๆ ดวงตากลมที่โตอยู่แล้วก็ยิ่งเบิกกว้างขึ้นอีกเป็นเท่าตัวจนน่ากลัวเมื่อเจ้าของมันถูกคนตัวขาวจู่โจม ความผิดชอบชั่วดีต่างๆพากันไหลทะลักเข้ามาในหัวสมองแต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้มือหนาหยุดลูบไล้เอวบางของคนเป็นพี่เพราะแรงตัณหาในตอนนี้มันมีมากกว่าบาปบุญเป็นสิบเท่าตัว

       บัดนี้ร่างกายขาวซีดถูกอุ้มขึ้นมานั่งอยู่บนอ่างล้างหน้าโดยมีคนเด็กกว่ายืนอยู่ตรงกลางหว่างขาของคนเป็นพี่ เสียงหอบหายใจที่ค่อนข้างรุนแรงเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าคนตรงหน้ายุนกิตอนนี้กำลังถูกพายุแห่งกามตัณหาเล่นงานอย่างหนักแต่ถึงจะทรมานขนาดไหนจองกุกกลับไม่แตะต้องเรือนร่างเขาไปมากกว่าจูบและลูบไล้เลย

“ทำไมไม่รีบทำ มึงอยากตายรึไง”

“ผมไม่อยากทำเรื่องสกปรกแบบนั้นกับพี่”

“…..”

“ไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวผมไปซื้อเอาก็ได้ พี่กลับบ้านไปเถอะนะ”

“จองกุกกูไม่ได้โง่ กูรู้ว่าผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นยังไงเวลาใช้ยาเหี้ยนั่น”

“…..”

“และเพราะรู้กูถึงมาหามึง”

“พี่…”

“กูเชื่อใจมึง อื้ออ”

พูดยังไม่ทันจบประโยคดีก็ถึงกับต้องหลุดเสียงครางออกมาอย่างเผลอไผลเมื่อลิ้นร้อนของใครอีกคนลากวนอยู่ที่ลำคอ เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายไม่ได้ทำให้รู้สึกน่ารังเกียจแต่อย่างใดกลับกันมันยิ่งทำให้คนฟังรู้สึกดี ขมวดคิ้วมุ่นทันทีเมื่อความเจ็บแล่นมาตามเส้นประสาทอันเนื่องมาจากเด็กหนุ่มตัวโตฝังเขี้ยวคมลงบนไหปลาร้าแสนสวย จองกุกไม่ได้ยุ่งวุ่นวายกับใบหน้าของยุนกิมากนักเพราะเจ้าตัวมัวแต่สาละวนอยู่กับลำคอของร่าวขาวจนตอนนี้แทบไม่มีพื้นที่พอให้คนหื่นกระหายแต่งแต้มรอยสีกุหลาบได้อีกต่อไป

       กางเกงยีนส์สีซีดขาดเข่าตัวเก่งถูกถอดร่นลงไปถึงข้อเท้าพร้อมชั้นในสีดำตัวบางโดยฝีมือของจองกุก สายตาของคนน้องลุกวาวอย่างไม่คิดจะปิดบังกันตอนได้เห็นเรือนกายไร้อาภรณ์ของยุนกิจนเจ้าตัวถึงกับต้องเบือนหน้าหนีเล็กน้อยเพราะกระดากอาย มือหนาจับเรียวขาแยกออกกว้างกว่าเดิมก่อนจะค่อยๆส่งนิ้วแกร่งเข้าไปเบิกทางเตรียมความพร้อมให้อุโมงค์สีอ่อนได้ขยายตัว จากหนึ่งเพิ่มเป็นสองและจากสองเพิ่มเป็นสาม

“อื้ออ ฮ่า”

       เมื่ออุโมงค์น้อยๆขยายตัวเต็มที่แล้วจองกุกจึงดึงนิ้วของตัวเองออกก่อนจะถอยห่างจากคนตัวขาวเล็กน้อยเพื่อจัดการกับเสื้อผ้าของตนและเมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทางรถไฟลำใหญ่จึงเริ่มเดินทางเข้าไปในอุโมงค์

“โอ๊ยย จะ จองกุก เจ็บ! กูเจ็บ!!”

“หายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆผ่อนออกนะพี่ อย่าเกร็ง”

“อื้มม มึง กู ละ…เลือดออก อื้อ”

“ครั้งแรกสินะครับ”

“อืม ฮ่าา ไอ่สัส! อย่ากระแทกแรง โอ๊ย”

“ไม่ไหวว่ะพี่ ผมจะพยายามเบาที่สุดละกันนะ”

       การสำรวจอุโมงค์แสนหฤหรรษ์ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดพักจนในที่สุดเมื่อถึงจุดหมายปลายทางคนทั้งสองก็ปลดปล่อยโปรตีนอุ่นร้อนออกมาพร้อมๆกัน

“พี่ยุนกิ”

“อะไร”

“มันยังไม่สงบเลยอ่ะ”

“อืม กูเตรียมใจมาแล้วล่ะ”

       ค่ำคืนนี้จองกุกคงต้องใช้เวลาสำรวจอุโมงค์แสนสวยนี้ทั้งคืนแน่ๆเลยล่ะ :)









TALK : กรี๊ดดดดดดชั้นทำอะไรลงไปเนี่ยยยยยย ฮรือออออชอบไม่ชอบยังไงคอมเมนท์บอกกันด้วยเด้อ ;)