Foxriver Final Chapter (NC)
Warning ⚠️ Unsafe Sex (without condom)
กลิ่นกายเฉพาะตัวของคนในอ้อมแขนที่ผสมกับกลิ่นจาง ๆ ของสบู่เหลวช่างเย้ายวลจนต้องก้มหน้าลงไปสูดดม ทานากะยังคงยืนนิ่ง ไม่ได้เอื้อนเอ่ยถ้อยคำยินยอมและก็ไม่ได้ผลักไสฝ่ามือซุกซนที่กำลังล้วงเข้ามาใต้เสื้อนอนตนเช่นกัน
อเล็กซ์ชำเลืองมองเสี้ยวหน้าอีกคนเล็กน้อยอย่างต้องการหยั่งเชิง ดวงตาที่มักจะแสดงออกถึงความว่างเปล่าอยู่เสมอหลุบลงต่ำเพื่อสบตากลับ ทิ้งช่วงไว้ระยะหนึ่งก่อนจะเป็นฝ่ายคนแก่กว่าที่เบือนหน้าหนีไปทางอื่นอีกครั้ง รอยยิ้มรูปแบบใหม่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมคาย รอยยิ้มของนักล่า
“ที่ผ่านมานายหลอกฉันทุกอย่างเลยหรือเปล่า”
นิ้วที่สอดเข้าไปใต้ขอบกางเกงและกำลังไต่ระดับลงเรื่อย ๆ หยุดชะงักทันทีหลังสิ้นสุดประโยคคำถาม ชายหนุ่มจับคนตัวเล็กกว่าให้พลิกหันมาเผชิญหน้า แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมสบตากันเสียอย่างนั้น
เมื่อได้มองอย่างเต็มตาคนตรงหน้ากลับดูไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ลักษณะภายนอกทุกอย่างยังคงเหมือนเช่นในอดีต และพูดน้อยไม่เปลี่ยน สิ่งเดียวที่แตกต่างออกไปคงจะมีแค่เรื่องความแข็งกระด้างที่ดูจะลดน้อยถอยลงมากพอสมควร
แนบฝ่ามือข้างหนึ่งลงบนแก้มนุ่ม ขยับปลายนิ้วโป้งเกลี่ยผิวเนียนอย่างนิ่มนวล “เรื่องที่บอกว่าชอบ ผมไม่เคยโกหก”
สายตาที่มั่นคงบ่งบอกถึงความหนักแน่นของคำตอบ คนแก่กว่ายอมเบนสายตากลับมา และจ้องลึกเข้าไปในแก้วตาสีนิลอย่างต้องการควานหาเศษเสี้ยวคำโกหก ไม่เจอ
กระพริบตาเพียงหนึ่งครั้งแววตาของทานากะก็อ่อนลงทันใดแถมยังวูบไหวไม่มั่งคงตามกระแสอารมณ์ที่ตีตื้นขึ้นมา
“คิดถึงมาก”
ประโยคธรรมดาแต่กลับหวานเสียจนหน้ามืดถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากสีสตอเบอรี่ อเล็กซ์เบิกตากว้างด้วยคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะยอมพูดมันออกมา มือข้างที่แนบแก้มถูกเลื่อนลงต่ำมายังบริเวณลำคอก่อนจะออกแรงรั้งใบหน้าที่บัดนี้มีริ้วสีชมพูอ่อนพาดผ่านให้เข้ามารับจูบ
ริมฝีปากของทานากะนุ่มกว่าที่เคยจินตนาการไว้ ด้วยความหมั่นเขี้ยวจังเผลอกัดจนเนื้อเยลลี่ปริแตก กลิ่นสนิมที่ผสมผสานไปกับรสจูบเปรียบเสมือนยากล่อมประสาทชั้นดีที่ทำเอาเสียสติ ปลายลิ้นถูกใช้เช็ดทำความสะอาดคราบเลือดก่อนที่เจ้าของจะดันมันเข้าไปในโพรงปากเล็ก ทานากะจูบไม่เก่ง แต่เจ้าตัวก็พยายามตอบสนองลิ้นอุ่นของชายหนุ่มอย่างสุดความสามารถ และนั่นยิ่งทำให้อเล็กซ์คลั่ง
เสื้อยืดตัวใหญ่ที่ทานากะถือวิสาสะหยิบของอเล็กซ์มาใส่ถูกถอดทิ้งไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจทราบ สิ่งเดียวที่รับรู้ตอนนี้มีเพียงความรู้สึกเจ็บปนจั๊กจี้บริเวนลำคอและหน้าอก เด็กตรงหน้าตีตราร่างกายเขาแทบทุกตารางนิ้ว
“อ๊ะ..”
เผลอหลุดเสียงร้องออกมาในตอนที่ฟันคมกัดลงบนยอดอก อเล็กซ์ชะงักการกระทำทันที ทานากะหน้าแดงเถือกเพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์น่าอายเช่นนี้มาก่อน พยายามอ้าปากที่บวมเจ่อจากการถูกดูดดึงอย่างรุนแรงกอบโกยออกซิเจนเข้าปอด และปรับสมดุลการหายใจเพื่อลดอาการตื่นเต้น ก่อนจะค่อย ๆ วางฝ่ามือลงบนศีรษะคนที่กำลังนั่งคุกเข่ากอดเอวตัวเองอยู่ “อเล็กซ์”
เหมือนได้ยินเสียงเส้นความอดทนขาดผึง ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงโดยไม่ปริปากพูดอะไรสักคำ ก่อนจะจับคนในอ้อมแขนพลิกหันหลังแนบใบหน้าไปกับกระจกบานใหญ่
“อะ..อเล็กซ์ เดี๋ยว” ทานากะร้องห้ามเสียงหลงในตอนที่ขอบกางเกงนอนถูกร่นลง
“พี่เป็นคนทำให้ผมหมดความอดทนเองนะครับ” กระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบพร่าก่อนจะอ้าปากกัดใบหูนิ่มไปหนึ่งที
“ฉะ ฉันทำอะไ— อื้มม”
เสียงสั่น ๆ ที่พยายามเปล่งออกมาเถียงถูกแทนที่ด้วยเสียงอื้ออึงในลำคอเมื่อคนเด็กกว่าสอดนิ้วเข้ามาในปาก ก้านนิ้วทั้งสองลากวนเกี่ยวพันไปมากับลิ้นเขาอย่างสนุกสนานจนน้ำสีใสเยิ้มออกจากมุมปากไหลลงมาตามลำคอขาว ทานากะเชิดหน้าขึ้น
เมื่อรู้สึกว่าชุ่มจนพอใจแล้วอเล็กซ์จึงดึงนิ้วตัวเองออก เว้นจังหวะให้คนในอ้อมกอดพักหายใจชั่วครู่ก่อนจะเริ่มขั้นตอนต่อไป “อย่าเกร็งนะครับ”
ยังไม่ทันที่จะได้รวบรวมสติคิดรูปประโยคคำถาม ขาทั้งสองข้างก็แทบทรุดลงไปกองกับพื้นเมื่อคนด้านหลังดันนิ้วเข้ามารุกล้ำเขตหวงห้าม
“จ เจ็บ”
ทานากะไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะต้องมาหลั่งน้ำตาให้กับเรื่องอะไรแบบนี้ มันเป็นความรู้สึกปวดหนึบที่แตกต่างไปจากตอนโดนยิงหรือแทงโดยสิ้นเชิง
อเล็กซ์เฝ้าพร่ำบอกให้ผ่อนคลายลงหน่อยข้างใบหูพร้อมจูบซับตามลาดไหล่อย่างต้องการปลอบประโลม คนแก่กว่าค่อย ๆ ปรับลมหายใจ และเมื่อกล้ามเนื้อเริ่มปรับตัวให้รองรับสิ่งแปลกปลอมเข้ามาได้ความเจ็บปวดในคราแรกก็มลายหายไป แทนที่ด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่ตีตื้นขึ้นมาจนแทบสำลักยามที่อีกคนขยับนิ้วเข้าออก
เสียงหอบครางดังผะแผ่วเป็นระลอกคลื่น ฝ่ามือทั้งสองกำแน่นเสียจนขึ้นข้อขาว หลากหลายความรู้สึกที่ไม่เคยพบพานประเดประดังเข้ามาจนแทบลมจับ เผลอหวีดร้องอย่างน่าอายในตอนที่ปลายนิ้วอีกฝ่ายแตะโดนจุดไวสัมผัส และหลังจากนั้นคนด้านหลังก็แกล้งเขาเสียจนเข่าอ่อน
“คราวนี้ของจริงแล้วนะครับ”
อเล็กซ์ก้มลงจูบขมับคนใต้อาณัติด้วยความเอ็นดู ดวงตาไร้อารมณ์ที่เขาหลงเสน่ห์มันนักหนาบัดนี้กลับฉ่ำเยิ้มและปรือปรอย วางนิ้วโป้งลงบนก้อนเยลลี่สีแดงสดก่อนจะคลึงมันเบา ๆ แล้วจึงทาบทับด้วยริมฝีปากหนาของตัวเองเพื่อกักเก็บเสียงที่กำลังจะเกิดขึ้น
“อื้อ!”
ด้วยความตกใจและเจ็บปวดจากการสอดใส่ทำให้ทานากะเผลอกัดลิ้นอเล็กซ์เต็มแรงจนรับรู้ถึงรสชาติคาวเลือด แต่ถึงกระนั้นลิ้นอุ่นก็ไม่ได้หยุดนิ่ง มันยังคงทำหน้าที่เล้าโลมให้เขารู้สึกดีต่อไปได้อย่างไร้ที่ติ
ในตอนนี้ตัวตนของอเล็กซ์เข้ามาได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น แต่ชายหนุ่มก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสือกกายเข้ามาต่อแต่อย่างใด จนทานากะต้องตัดสินใจยกมือขึ้นดันอกคนที่เอาแต่ตะโบมจูบเขาเพื่อให้ริมฝีปากของเราผละออกจากกันแล้วบอกให้อีกฝ่ายเอาสิ่งนั้นเข้ามาให้หมด
“อ๊ะ อ..อเล็กซ์ ช ช้า..หน่อย”
ทานากะเอื้อมมือแตะหน้าท้องอีกคนเป็นเชิงขอร้องให้ผ่อนแรงลง แต่ดูเหมือนอเล็กซ์ที่แสนสุภาพและอ่อนโยนของตนจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเมื่อกำลังทำเรื่องอย่างว่า รุนแรงและเอาแต่ใจ ยิ่งเขาเผลอหลุดเสียงร้องออกไปมากเท่าไหร่คนด้านหลังก็จะยิ่งเพิ่มแรงกระทั้นมากขึ้นเท่านั้นจนคนที่เป็นฝ่ายรองรับแทบสำลักอากาศตาย
แผ่นหลังชื้นเหงื่อที่ประดับด้วยนกฟินิกซ์ตัวใหญ่เป็นวิวที่น่าพึงพอใจอย่างมาก อเล็กซ์โน้มตัวลงต่ำเพื่อประทับจุมพิตลงบนดวงตาของสัตว์ที่ถูกยกให้เป็นสัญลักษณ์แห่งความนิรันดร์ ก่อนจะกระชับฝ่ามือข้างขวาที่วางอยู่บนเอวเล็กให้แน่นขึ้นกว่าเก่า ส่วนอีกข้างก็เลื่อนไปด้านหน้าเพื่อปรนนิบัติคนในอ้อมกอดให้ถึงจุดสูงสุดแห่งความสุข
จังหวะเอวที่หนักหน่วงเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกลับถูกเร่งให้เร็วยิ่งขึ้นเมื่อชายหนุ่มรับรู้ได้ว่าทั้งตนและอีกคนเดินทางกันมาจนถึงสุดปลายทางแล้ว
“พร้อมกันนะครับ”
“อื้อ”
สายธารแห่งความสุขสมถูกปล่อยออกมาเสียจนทะลักล้น ทานากะตาลอยเอนหลังพิงแผ่นอกหนาของอเล็กซ์อย่างคนหมดแรง แขนแกร่งประคองกอดรอบเอวก่อนจะค่อย ๆ ถอดถอนตัวตนออกมา คนที่สูญเสียสติสัมปชัญญะโดยสมบูรณ์ทำเพียงส่งเสียงอืออาในลำคอเท่านั้น อเล็กซ์อมยิ้มกับภาพตรงหน้า ทานากะช่างไร้เดียงสากับเรื่องแบบนี้ แต่การที่อีกฝ่ายพยายามตอบสนองต่อทุกสัมผัสของเขานั้นช่างเป็นอะไรที่น่ารักจนต้องให้รางวัลหนัก ๆ ไปหนึ่งยก
“いい子だね”
ทานากะยิ้มรับคำชมจากอเล็กซ์ก่อนจะปิดเปลือกตาลงแล้วเดินทางเข้าสู่ห้วงนิทรา
🖤
#โคตรคนแหกคุก
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น