Betting nc cut Chapter 10

-NC-

บัดนี้ร่างของยุนกิที่สั่นเทากำลังนอนอยู่บนเตียงสีดำสนิทขนาดคิงไซต์ในห้องของร่างสูงโดยที่เจ้าของห้องกำลังนอนทาบทับร่างของเขาอยู่โดยมีมือข้างหนึ่งค้ำยันกับหัวเตียงไว้ สายตาจากด้านบนที่มองลงมาอย่างมีความหมายทำให้ร่างบางที่กำลังสบตาอยู่เมื่อครู่ต้องเบือนหน้าหนีไปทางอื่นทั้งที่จิตใจอีกด้านก็ต้องการคนตรงหน้าเกินกว่าที่จะห้ามใจได้แต่ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างจึงทำให้เขาตัดสินใจทำมันไปไม่ลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุผลหนึ่งที่สำคัญคือเขาทั้งคู่เป็นผู้ชาย

"อย่าหลบหน้าผม"

"....." เมื่อได้ยินดังนั้นยุนกิก็เลือกที่จะเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่ายอย่างว่าง่ายซึ่งพอยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนมีมนต์สะกดให้ไม่อาจละสายตาไปจากดวงตาคู่คมได้อีกต่อไปและที่สำคัญดูเหมือนสติสัมปชัญญะและความรู้สึกผิดชอบชั่วดีทั้งหมดก็ได้ถูกลบไปจากหัวสมองของเขาจนหมดสิ้นเมื่ออีกฝ่ายเอ่ยบางอย่างออกมา

"คืนนี้... เป็นของผมนะ"

เสียงของจองกุกที่เปล่งออกไปเปรียบเสมือนกรรไกรที่กำลังตัดเส้นสติของร่างบางให้ขาดสะบั้น พออารมณ์เอาชนะสติสัมปชัญญะได้สำเร็จมือเรียวบางก็ค่อยๆเอื้อมไปคล้องคอร่างสูงโดยอัตโนมัติก่อนจะค่อยๆโน้มใบหน้าอีกฝ่ายลงมาประกบจูบอันร้อนแรงที่ปะทุขึ้นตามอารมณ์ที่พุ่งสูงแต่ก็เป็นฝ่ายรุกได้ไม่นานก็ถูกคนข้างบนคุมเกมส์อย่างว่าได้สำเร็จ ร่างสูงค่อยๆเล็มเลียริมฝีปากบางอมชมพูของคนใต้ร่างอย่างหยอกเย้าซึ่งการทำเช่นนั้นคงขัดใจยุนกิอยู่ไม่น้อยเพราะอีกฝ่ายพยายามกดลำคอของเขาลงมาเพื่อให้ริมฝีปากแนบชิดกันมากขึ้นอีกและยังพยายามสอดลิ้นเล็กเข้ามาในโพลงปากเขาด้วยแต่คงเพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกร่างบางจึงดูเก้ๆกังๆ เมื่อเห็นดังนั้นจองกุกจึงเลิกเป็นฝ่ายยอมถูกกระทำและเริ่มชักนำแทน เขาเผยอปากออกเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายได้สอดลิ้นเข้ามาได้ตามใจชอบก่อนจะเป็นฝ่ายเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นเล็กนั้นอย่างชำนาญแทน จากนั้นจึงค่อยๆดุนดันลิ้นเล็กกลับเข้าไปในโพลงปากของเจ้าตัวและเริ่มการรุกล้ำควานหาน้ำหวานในปากอีกคน ลิ้นสองอันกำลังเกี่ยวพันกันไปมาอย่างสนุกสนานจนทำให้น้ำหวานบางส่วนไหลย้อนลงมาทางมุมปากบางซึ่งร่างสูงก็คอยเก็บกวาดน้ำหวานพวกนั้นด้วยริมฝีปากของตน

"อะ... อื้อ" ร่างบางครางเสียงกระเส่าออกมาเมื่อมืออันซุกซนของอีกฝ่ายเริ่มลูบไล้ไปตามสีข้างของเขาไปมาอย่างเบามือก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกเผยให้เห็นผิวเนื้อขาวละเอียดที่น้อยคนนักจะได้เห็น ตอนนี้จองกุกได้ผละออกจากปากของร่างบางแล้วหันมาจับจ้องกับแผ่นอกบางและหน้าท้องแบนราบของคนใต้ร่างแทน ผิวเนื้อขาวที่ขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์ยามันช่างดูยั่วยวนเสียเหลือเกินจนร่างสูงแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่อยากจะขย้ำคนตรงหน้าให้แหลกคามือไปเสียถ้าไม่ติดว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกของอีกคน

"จองกุก... ระ รีบทำ ฉัน.. มะ ไม่ไหวแล้ว"

ด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูงจนทะลุปรอททำให้ยุนกิต้องเอ่ยร้องขอร่างสูงด้วยดวงตาอ้อนวอนเมื่อเห็นดังนั้นเขาก็ไม่รอช้าก้มหน้าซุกไซร้กับหน้าท้องแบนราบทันที จองกุกค่อยๆประทับรอยรักสีกลีบกุหลาบตั้งแต่แผ่นอกบางลงไปจนถึงหน้าท้องซึ่งนั่นก็สร้างความกระสันให้ร่างบางได้ไม่น้อยจากนั้นจึงหยุดริมฝีปากตนไว้ที่ตะขอเข็มขัดของอีกฝ่ายก่อนจะแกะมันออกด้วยปากพร้อมกับปลดกระดุมกางเกงและรูดรั้งออกไปพร้อมกับชั้นในตัวบางเผยให้เห็นแกนกายขนาดพอดีที่กำลังแดงก่ำและรอการปลดปล่อย ร่างสูงไม่รอช้ารีบก้มหน้าครอบครองแกนกายนั้นไว้ด้วยปากของตนทันที สัมผัสหยุ่นๆและความอบอุ่นจากปากร่างสูงทำให้ยุนกิแทบคลั่งจนต้องรีบกดท้ายทอยอีกคนลงมาเพื่อจะได้ครอบครองได้หมด ร่างสูงตวัดสายตาขึ้นมามองเพียงแวบเดียวก่อนจะทำหน้าที่ของตนต่อโดยการใช้ปลายลิ้นดุนดันส่วนหัวของอีกฝ่ายและรูดขึ้นลงตามจังหวะที่ร้อนแรง

"อื้อ! อะ...อ้า" 

ยุนกิเริ่มครางไม่เป็นภาษาเมื่อได้สัมผัสกับสิ่งแปลกใหม่ที่อีกฝ่ายเป็นคนมอบให้แต่นั่นก็ยังไม่สมใจตนจึงออกแรงกดท้ายทอยอีกฝ่ายให้ก้มลงมาลึกไปอีกจนทำให้ฟันคมเผลอขูดกับแกนกายซึ่งนั่นยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้เขาอีกเป็นทวีคูณ ผ่านไปได้ไม่นานร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาซึ่งจองกุกก็ยินดีกลืนกินลงไปอย่างไม่รังเกียจ

"อ่า... แฮ่กๆ" 

ร่างบางที่ตอนนี้กำลังนอนหอบเพราะกิจกรรมเมื่อครู่ก็ต้องปรือตาขึ้นมองคนด้านบนที่ก้มหน้ามาหาตนก่อนจะต้องยกยิ้มกับสิ่งที่อีกฝ่ายพูดขึ้นมา

"เด็กน้อยของผมมันดันตื่นขึ้นมาแล้วสิจะทำยังไงดีล่ะทีนี้"

"คืนนี้ฉันเป็นของนายไม่ใช่เหรอ... จะทำอะไรก็ทำไปสิ"

สิ้นเสียงอนุญาตของคนใต้ร่างจองกุกก็ถาโถมร่างทั้งร่างใส่อีกฝ่ายก่อนจะมอบจูบอันแสนเร่าร้อนให้เป็นของขวัญมือบางที่เคยอยู่นิ่งบัดนี้ก็คอยช่วยปลดกระดุมเสื้อกับกางเกงอีกฝ่ายอย่างรู้งานก่อนจะต้องตกใจกับขนาดของอีกคนเมื่อได้เห็นกับตาตัวเอง

"กลัวเจ็บเหรอ หืม?" ร่างสูงเอ่ยถามพร้อมกับแลบลิ้นเลียใบหูเล็กอย่างหยอกเย้าก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปตามลำคอระหงส์และขบเม้มตีตราความเป็นเจ้าของไว้จนทั่วจากนั้นจึงเลื่อนเป้าหมายมาเป็นไหปลาร้าที่สวยงามของอีกฝ่ายแทน

"ผมถามไม่ได้ยินเหรอครับ" เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ตอบจึงถามไปอีกรอบก่อนจะดูดเม้มผิวเนื้อบริเวณซอกคอเพื่อฆ่าเวลาในการตอบคำถามของร่างบาง

"อะ... อืม" ยุนกิครางในลำคอตอบร่างสูงพร้อมกับหันไปสบตาอีกฝ่าย

"ไม่ต้องกลัวนะที่รักผมจะพยายามทำให้คุณเจ็บน้อยที่สุด" จองกุกตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ดูน่าเชื่อมั่นพร้อมกับมอบจุมพิตประทับไว้บนหน้าผากมนซึ่งร่างบางก็หลับตารับสัมผัสนั้นอย่างยินดี

ร่างสูงเอื้อมมือไปรั้งเรียวขาเล็กมาพาดไว้กับบ่าของตนก่อนจะสอดแทรกนิ้วของเขาเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มที่ไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนซึ่งแค่เพียงนิ้วเดียวก็สร้างความเจ็บปวดให้ร่างบางได้ไม่น้อย

"โอ๊ย! เจ็บ"

"ใจเย็นๆนะไม่ต้องเกร็งหายใจเข้าลึกๆ"

คนตัวใหญ่กว่าบอกพร้อมกับแช่นิ้วไว้เพื่อให้อีกฝ่ายได้ปรับตัวจึงค่อยๆสอดนิ้วที่สองและสามตามเข้าไปจากนั้นจึงชักเข้าออกในจังหวะที่ไม่ช้าและเร็วเกินไปเพื่อให้ร่างบางได้คุ้นชินกับสัมผัสอันวาบหวามนี้

"อ่าส์... อ อือ"

ยุนกิยังคงส่งเสียงครางหวานหูออกมาให้ได้ยินไม่ขาดเมื่อสิ่งที่อีกฝ่ายมอบให้กำลังทำให้ภายในของเขาเหมือนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆซึ่งนั่นทำให้ร่างสูงพอใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นร่างบางเริ่มคุ้นชินและมีการตอบสนองบ้างแล้วร่างสูงจึงดึงนิ้วทั้งสามออกและแทนที่ด้วยแกนกายของตน

"อ่าส์!! เจ็บ อะ... เอามันออกไป!"

หยดน้ำตาเริ่มไหลรินเมื่อสิ่งที่เข้ามาในร่างกายตนนั้นมีขนาดใหญ่เกินกว่าช่องทางจะรับได้จึงมีอาการฉีกขาดจนทำให้เลือดบางส่วนไหลซึมออกมา ร่างบางจึงระบายความเจ็บทั้งหมดด้วยการจิกแผ่นหลังอีกฝ่ายแน่นแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้จองกุกเจ็บแสบอะไรมากนัก

"ไม่ต้องกลัวเดี๋ยวมันจะดีขึ้นเองเด็กน้อย"

จองกุกก้มลงกระซิบบอกถ้อยคำปลอบโยนให้อีกฝ่ายได้ผ่อนคลายซึ่งมันก็ได้ผลเป็นอย่างดี พอเห็นคนใต้ร่างไม่แสดงอาการเจ็บปวดแล้วเขาจึงเริ่มต้นบรรเลงบทเพลงแห่งรักต่อไป ร่างสูงขยับแกนกายเข้าออกตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงของตนซึ่งแม้จะทำให้อีกฝ่ายเจ็บแต่เขาก็หยุดมันไม่ได้แล้ว

"อื้อ อะ... อ่าส์ จองกุก..."

ถ้อยคำที่คนใต้ร่างเผลอครางออกมาดึงสติร่างสูงให้กลับคืนก่อนจะเผยรอยยิ้มขึ้นซึ่งเป็นรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความสุข เขาค่อยๆก้มลงไปซุกไซร้ซอกคออีกฝ่ายครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่รู้จักพอโดยช่วงล่างก็ทำหน้าที่ของมันอย่างไม่ขัดตกบกพร่องก่อนจะกระซิบบอกบางอย่างกับร่างบางซึ่งทำให้คนใต้ร่างหน้าขึ้นสีเล็กน้อย

"ครางชื่อผมอีกสิ"

ยุนกิไม่ได้ตอบอะไรเขาแค่พยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงว่ารับรู้แล้วจึงก้มหน้าซบกับอกอีกคนอย่างเขินอายซึ่งในสายตาของจองกุกมันช่างดูน่ารักเสียเหลือเกินแต่เขาก็เพลิดเพลินกับสิ่งตรงหน้าได้ไม่นานเมื่อมีเสียงเล็กๆทักขึ้น

"มะ... ไม่ทำต่อแล้วเหรอ"

"หืม? ทำสิที่รักอย่าใจร้อนสิครับ"

"ไม่ได้ใจร้อน ระ... อุ๊บส์!"

ยังไม่ทันที่จะได้เถียงอะไรก็ถูกร่างสูงช่วงชิงลมหายใจไปอีกครั้ง ริมฝีปากบางถูกจองกุกดูดดุนเหมือนเป็นลูกอมแสนอร่อยจนเริ่มบวมเจ่อพอชิมจนพอใจแล้วก็ผละออกไปสนใจกับเม็ดทับทิมสีชมพูที่ประดับอยู่บนอกบาง ปากหนาครอบครองเม็ดไตสีชมพูทั้งสองข้างสลับไปมาจนมันเริ่มตั้งชันพร้อมกับฝากฝังรอยเขี้ยวไว้ประปรายโดยร่างบางก็อำนวยความสะดวกให้ด้วยการแอ่นอกรับสัมผัสนั้น มือหนาที่ว่างงานเริ่มปฏิบัติหน้าที่ของมันโดยกอบกุมแกนกายเล็กและรูดรั้งมันเพื่อจะได้ให้อีกคนได้ปลดปล่อยอีกรอบโดยช่วงล่างก็เพิ่มจังหวะเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าตัว ตอนนี้ยุนกิแทบจะหลอมละลายคาเตียงของอีกฝ่ายเพราะไม่ว่าส่วนไหนที่ร่างสูงสัมผัสก็สร้างความเสียวกระสันได้เป็นอย่างดีการกระทำแบบนี้พิสูจน์ได้เป็นอย่างดีว่าจองกุกนั้นผ่านอะไรมากมายมาอย่างโชกโชน

"อะส์ อือ.. อ อื้อ จองกุกฉันไม่ วะ... ไหว ละ อื้อ... แล้ว"

"...ผมก็เหมือนกัน อ่าส์"

พูดจบร่างสูงก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่ช่องทางอีกคนจนล้นออกมาซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่ยุนกิปลดปล่อยออกมาเช่นกัน เขาค่อยๆดึงแกนกายออกจากช่องทางอีกคนโดยมีน้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาพร้อมกับเลือดสีแดงสดก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆร่างบางและรั้งเอวคอดนั้นมากอดไว้อย่างแนบแน่น

"เจ็บมั้ย?"

"เจ็บสิถามได้"

"แล้วชอบมั้ย"

"....."

"ผมถามว่าชอบมั้ยน่ะหัดตอบหน่อยสิที่รัก"

"อะ อื้อ"

"ต้องตอบว่าชอบหรือไม่ชอบอย่างเดียวครับ"

"ชอบโว้ย! พอใจรึยัง"

"ฮ่าๆๆ"

จองกุกก้มลงหอมหัวเล็กๆไปหนึ่งทีอย่างหมั่นไส้ ผ่านไปซักพักเมื่อสังเกตเห็นว่าคนในอ้อมแขนหลับไปแล้วจึงเอ่ยคำพูดหนึ่งออกมาเสมือนว่าอยากพูดบอกตัวเองเสียมากกว่า

"ชูก้าไม่เอาแค่คืนนี้ได้มั้ย... คุณจะเป็นของผมตลอดไปได้มั้ย?"

อีกคนที่ร่างสูงคิดว่าเข้าสู่ห้วงนิทราไปแล้วนั้นรับรู้ทุกคำพูดที่อีกฝ่ายเอื้อนเอ่ยออกมาแต่ร่างบางไม่เลือกที่จะตอบออกไปด้วยคำพูดเขาแค่เพียงขยับร่างกายให้แนบชิดอีกฝ่ายมากขึ้นพร้อมกับนำหัวเล็กๆนั้นไปซบตรงอกข้างซ้ายของร่างสูงที่ตรงกับตำแหน่งของหัวใจพอดี

สิ่งที่นายต้องการจากฉันตลอดไปมันรวมหัวใจดวงนี้ด้วยรึเปล่าจองกุกหรือแค่เพียงร่างกายเท่านั้น?

ถูกใจ NC กากๆของไรท์กันใช่มั้ย 55555 ถ้าติดใจเรียนเชิญทุกท่านไปอ่านฟิคเต็มได้น้าาา~

Fic Betting [KookGa,MonJin,HopeMin,MarkV] #มาเฟียหัวมิ้นต์

ขอบคุณมั่กๆเลย =)